مفهوم NFT ها و همچنین بررسی از منظر حقوقی

NFTها هنگامی برای اولین بار اقبال عموم مردم را به خود جلب کردند که اثر دیجیتالی هنرمندی به نام بیپل به قیمت 69 میلیون دلار آمریکا (51 میلیون پوند)  در مارس 2021 فروخته شد و مانند آثار هنری فیزیکی، حق مالکیت از صاحب اثر به خریدار منتقل گردید.از آن زمان، انفجاری در استفاده از این صنعت رخ داده است.برای ذخیره محتوای دیجیتال، که با استفاده از  دفتر کل ، خرید و فروش می شود.

مفهوم NFTها

از ویژگی هایی که در نام NFTعنوان شده ((Fungible)) است. برای درک بهتر NFT ها، درمعنای لاتین این کلمه عمیق می شویم.

 از فعل لاتین fungi به معنای انجام دادن مشتق شده است. در زمینه گسترده تر، این به معنای قابل تعویض است و به این بستگی دارد که آیا چیزی می تواند مبادله شود یا خیر.

پول قابل تعویض است، به این معنا که با هر اسکناس 10 هزارتومنی می توانید کالایی به ارزش 10 هزار تومن بخرید. مهم نیست که در کدام طرف معامله باشید. از سوی دیگر، NFT ها را نمی توان مانند با مشابه دیگری مبادله کرد. آنها هر کدام در نوع خود بی بدیل یا یکی از نسخه های محدود هستند.

محتوای فروخته شده به عنوان NFT را می توان به روش های مختلفی ایجاد کرد. این می تواند توسط کامپیوتر تولید شود، که اساس تولید 10000 کریپتوپانک (مجموعه Moonbird) منحصر به فرد در سال 2017 بود.

به گزارش سرتکس ،ممکن است یک اثر مشترک باشد، مانند مجموعه موسیقی ‌های خواننده و ترانه‌سرا انگلیسی، «Firsts»از ایموگن هیپ. اینها شامل بداهه نوازی او در کنار آثار بصری ارائه شده توسط هنرمند دیگر،اندی کارن بود.

 یا NFT ها می توانند یک اثر واحد را نشان دهند، مانند آثار هنری بیپل. یا مجموعه‌ای از آیتم‌ها، مانند مجموعه

««Kings of Leon «NFT Yourself» که در آن دارایی‌های ارائه شده شامل آلبوم‌های موسیقی با ویژگی‌های منحصربه‌فرد و بلیت‌های ویژه کنسرت بود.

از زمان ارتباط اولیه با هنر، ما شاهد استفاده از NFT به روش‌های متعدد دیگری هستیم. قابل ذکر است که بسیاری از آنها به عنوان کالاهای کلکسیونی در پلتفرم های خرید و فروش NFT  معامله می شوند. به عنوان مثال، اخیراً، مجموعه‌ای از 8888 «Pudgy penguins» که خیلی هم سروصدا به پا کردند و هر کدام ویژگی منحصربه‌فردی برای خود داشتند و تنها یکی از آنها به قیمت رکورد 150 اتریوم (حدود 500000 دلار آمریکا) به فروش رسید.

با این حال، چه یک اثر هنری دیجیتال قابل توجه باشد یا یک پنگوئن دیجیتالی زیبا، NFT ها اساساً در فرمت jpeg یا گیف قابل مبادله هستند.

 برخلاف کالاهای جمع آوری فیزیکی، مالک NFT نمی تواند دارایی را در خانه خود نمایش دهد – مگر روی یک صفحه. آنها ممکن است فکر کنند می توانند آن را در یک وب سایت نمایش دهند، اما لزوماً اینطور نیست. بنابراین، در هنگام خرید یک NFT واقعاً چه چیزی به دست می‌آید و از منظر حقوقی شخص دارنده واقعاً دارای چه چیزی هست؟

حق مالکیت NFT و قوانین کپی رایت

NFT ها به صاحب یک اثر یا مجموعه محدود اجازه می دهند که مستقیماً به مخاطبان خود دسترسی پیدا کند. در حالی که قبلاً امکان فروش چیزی مانند اولین توییت، یا گیف با مضمون تاکو، یا در واقع یک اثر هنری به صورت آنلاین وجود نداشت، اکنون افراد، شرکت‌ها یا سازمان‌های فرهنگی می‌توانند این کار را تا زمانی که مالک واقعی آن باشند، انجام دهند.

پدیدآورنده می‌تواند این کار را انجام دهد زیرا، طبق قانون کپی‌رایت انگلیس، حق تکثیر به‌طور خودکار تا زمانی که اثری (مثل حس و حالی که با دیدن NFTها داریم) ایجاد می کند وجود دارد. این بدان معناست که خالق یک اثر صاحب حق چاپ است، حق مالکیت آن را دارد و هر کاری را که می خواهد با آن می تواند انجام دهد.

وقتی شخصی یک NFT را از سازنده می‌خرد، حق مالکیت آن را به دست می‌آورد به این معنا که به مالکیت او تبدیل می‌شود.

 از این گذشته، NFT یک گواهی مالکیت دیجیتالی است که نشان دهنده خرید یک دارایی دیجیتال است که در بلاک چین قابل ردیابی است.

اما دارنده NFT هیچ حق دیگری برای اثر ندارد. این شامل مواردی است که تحت قانون کپی رایت ارائه می شود، مانند حق ارتباط با عموم (به عبارت دیگر، در دسترس قرار دادن دارایی در جهان به طور کلی)، یا حقوق انطباق و یا بازتولید.

طبق جدیدترین اخبار NFT ها ،اگر یک کلکسیون فیزیکی بخرید وضعیت به همین منوال است. داشتن یک نقاشی به طور خودکار به شما این حق را نمی دهد که آن را در معرض دید عموم قرار دهید. همچنین به شما این حق را نمی دهد که برای نقض حق نسخه برداری شکایت کنید اگر کسی بدون اجازه تصویر را در نقاشی تکثیر کند. برای به دست آوردن چنین حقوقی، یا باید مالک حق چاپ اثر باشید یا حق چاپ توسط پدیدآورنده (به صورت کتبی و امضا شده) به شما واگذار شده است.

مشکل محتوای آنلاین این است که به دلیل ماهیت دیجیتالی آن، به اشتراک گذاری، کپی و تکثیر آسان است. خریداران NFT باید بدانند که اگر بدون اجازه صاحب اثر، درگیر چنین فعالیت‌هایی شوند، حق نسخه‌برداری را نقض می‌کنند. تنها راهی که می توان چنین حقوقی را منتقل کرد، از طریق شرایط تعبیه شده ، در قالب یک مجوز است.

برخی از NFT ها وجود داشته اند که در آنها به خریدار حق استفاده از حق چاپ به صورت محدود داده شده است. به عنوان مثال، صاحبین CryptoKitties مجاز به کسب درآمد ناخالص سالانه 100000 دلار از آنها هستند. در موارد دیگر، سازندگان به طور خاص تمام استفاده تجاری از اثر را محدود کرده اند. برای مثال، Kings of Leon تصریح کردند که موسیقی آنها فقط برای مصرف شخصی است و حق مالکیت آن محدود است.

بنابراین خریداران باید آگاه باشند که دلایل اصلی خرید یک NFT سرمایه گذاری در ازای کسب سود است یا لذت بردن از چیزی منحصر به فرد از یک هنرمند، برند، تیم ورزشی یا هر چیز دیگری است. مگر اینکه شرایط اجازه دهد، خریداران فقط توانایی محدودی برای به اشتراک گذاشتن اثر در پلتفرم های عمومی یا بازتولید آن و در دسترس قرار دادن آن برای دیگران خواهند داشت.

در ضمن، خریداران همچنین باید بدانند که بلاکچین نمی‌تواند تشخیص دهد که آیا حق مالکیت یک اثر که در قالب NFTایجاد می شود واقعاً برای اوست . کسی می‌تواند کار شخص دیگری را بگیرد و آن را به عنوان NFT توکن کند، در نتیجه حقوق مالک حق نسخه‌برداری را نقض کند. شما باید مطمئن شوید چیزی را می خرید که از خالق آن نشأت می­گیرد.

به طور خلاصه، NFTها احتمالاً هستند، اما به وضوح سؤالات مالکیت مربوط به قانون کپی رایت را مطرح می کنند. این ممکن است فوراً برای اکثر مردم روشن نباشد، و مهم است که محدودیت‌های چیزی را که با پول خود به دست می‌آورید، درک کنید.